In mei het weer zover: het Eurovisie Songfestival! De 67ste editie van het EK Zingen vindt plaats in het Britse Liverpool. Eigenlijk had Oekraïne het festival moeten huisvesten, maar dat bleek door de voortdurende oorlog geen optie. Het Verenigd Koninkrijk, dat na een lange periode van malaise dit jaar ineens als tweede eindigt, mag daarom voor het eerst in 25 jaar het songfestival organiseren. De komende maanden zullen de diverse deelnemende hun inzendingen presenteren. Wij laten ze hier stuk voor stuk de revue passeren en vinden er wat van.

Door Jeroen Bootsman – Wat Zweden is voor West-Europa is Azerbeidzjaan voor Oost-Europa. Sinds het debuut in 2008 is het land er elk jaar bij geweest, om tot dusver slechts eenmaal de finale te missen. Tot en met 2013 was het elk jaar raak. Armenië reeg de successen aan elkaar met zes toptiennoteringen op rij, waarvan vijf bij de eerste vijf eindigden. De vierde deelname in 2011 leverde al de eerste en tot nu toe enige overwinning op, die leidde tot een omstreden festival in hoofdstad Baku het jaar erop. De mensenrechtensituatie daar is niet zonder controverse en er waren in aanloop naar het festival geruchten over mensen die gedwongen uit huis werden gezet om plaats te maken voor een gloednieuw complex waar het festival zou worden gehouden.

En er is meer: in 2010 legde de EBU Azerbeidzjaan een boete op omdat het kijkers had verhinderd om op aartsvijand Armenië te stemmen. Dat land liet dan ook verstek gaan bij de editie van 2012. En vorig jaar nog was Azerbeidzjaan één van de zes landen, waarvan de vakjury’s zouden hebben gesjoemeld met het toekennen van de punten.

Terug naar de resultaten. Na 2013 was het even gedaan met toptiennoteringen, hoewel ze zich wel steeds voor de finale wist te plaatsen. In 2018 lukte dat voor de eerste keer niet, maar in 2019 revancheerde het zich met een mooie achtste plaats. De afgelopen twee jaar was het echter weer de achterhoede. Je gaat je toch afvragen of de teneur van negatieve geruchten daar iets mee te maken zou kunnen hebben, temeer daar het land dankzij een strategische locatie juist op veel punten zou moeten kunnen rekenen.

De tekst gaat hieronder verder.

Azerbeidzjaan

TuralTuran X – Tell me more

Azerbeidzjaan wil graag meedoen op het wereldtoneel en die ambitie is ook op het songfestival waar te nemen. Nog nooit zongen ze in een andere taal dan Engels en de liedjes haken vaak aan bij de populaire muziek van nu. Tell me more is dan ook een deuntje van deze tijd, maar het enige opvallende aan deze act is dat het om een tweeling gaat. Het is niet onaardig, maar het kabbelt voort, zonder enige spannende muzikale wending. Er gebeurt niets unieks, origineels of opvallends dat dit nummer zich in je bewustzijn doet vasthechten. En het is nog maar afwachten of de gewaagde uithaal aan het eind vocaal stand zal houden op het podium in Liverpool. Typisch zo’n gevalletje ene oor in andere oor uit, dus ook voor Azerbeidzjaan is het maar afwachten of er een finaleplek in zit.